Podczas I wojny światowej – w grudniu 1914 roku – na terenie naszej miejscowości toczyły się zacięte walki pomiędzy wojskami austro-węgierskimi i rosyjskimi o wzgórze Kobyła.
W armii austriackiej służył wówczas (jak wielu Polaków) podpułkownik Wiktor Jarosz, dowodząc batalionem i pułkiem piechoty (pułk to 1500 żołnierzy i 56 oficerów). Ppłk Jarosz okazał się znakomitym dowódcą
i dzielnym żołnierzem; szczególnie odznaczył się w walkach toczących się na terenie naszej miejscowości Kamionki Małej i w uznaniu dla jego zasług odznaczony został przez władze austriackie herbem szlacheckim z przydomkiem Kamionka Mała. Podczas pierwszej wojny światowej był trzykrotnie ranny.

Gdy wojna dobiegała końca i formowało się  Wojsko Polskie, ppłk Wiktor Jarosz natychmiast podjął w nim służbę. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej jako dowódca 14. pułku piechoty w okolicach Jarosławia. Po ukształtowaniu się granic Polski pracował w Centrum Wyszkolenia 6. Armii uzyskując w 1922 roku stopień generała brygady. Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari V klasy i Krzyżem Walecznych.

Wiktor Jarosz pochodził z Fałkowic koło Gdowa, zaś po przejściu na emeryturę zamieszkał w Wierzbnej koło Jarosławia. Miał dwóch synów, których wychował na dobrych patriotów; niestety obydwaj zginęli w czasie drugiej wojny światowej: jeden w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu, a drugi jako pilot w Anglii.