AZBEST to minerał, który wykorzystywany był przez człowieka od starożytności. Głównym powodem takiej popularności były jego właściwości takie jak: miękkośc, giętkość, odporność na ogień. Dla naszych przodków znany był pod nazwą kamień bawełniany, len kamienny, jedwab tajemniczego świata minerałów. Aktualnie używane nazwy amiantus i azbest (z greckiego) wywodza sie stąd, że minerał wrzucony do ognia nie spala się, nie traci na wadze, a staje się czystszy.

Najbardziej obrazową funkcją jego wykorzystania w dawnych czasach było
tkanie chusteczek do nosa,
które oczyszczane były właśnie poprzez wrzucanie do ognia.

W Europie znany jest od ponad 2500 lat. W końcu XIX w. rozpoczęto jego wydobycie na skalę przemysłową. W pierwszych latach ubiegłego stulecia mieszaniny azbestu i cementu wkroczyły do przemysłu materiałów budowlanych w postaci lekkich i wytrzymałych płyt eternitowych stosowanych do pokryć dachowych, a także jako okładziny ścienne, rury oraz wytłaczane panele do dekoracji ścian i sufitów.