HISTORIA SZKOŁY W KAMIONCE MAŁEJ

Szkoła w naszej wsi istnieje od 1888 roku. Dowodem na to jest pierwsze orzeczenie organizacyjne wydane dnia 19 lutego 1888 roku przez CK Radę Szkolną Krajową we Lwowie w sprawie organizacji szkoły filialnej we wsi Kamionka Mała. Była to wówczas szkoła jednooddziałowa, ludowa, której koszty utrzymania ponosili: gmina (wieś), obszar dworski i władze oświatowe. Szkoła mieściła się w niewielkim budynku drewnianym, należącym do parafii a wybudowanym w 1863 roku. Była w nim jedna izba lekcyjna oraz mieszkanie dla nauczyciela.

Pierwszym nauczycielem w powstałej szkole został Edward Pietruszewski – absolwent seminarium nauczycielskiego w Krakowie. Uczył tylko jeden rok. Również kolejni nauczyciele pracowali tu bardzo krótko (być może ze względu na ciężkie warunki pracy). Nieco dłużej pracującymi nauczycielami byli: Jan Kozakiewicz (uczył 10 lat) i Adela Bezokówna – Pogodowa (od 1905 do 1920). Pani Adela Bezokówna po przybyciu do Kamionki podjęła szereg starań aby poprawić sytuację materialną szkoły. Przede wszystkim wyremontowała mocno już zniszczony budynek: zmieniono strzechę na dach kryty gontem, pomalowano pomieszczenia, dobudowano pomieszczenie gospodarcze i ganek a plac szkolny ogrodzono drewnianym płotem. Zabiegała też o zatrudnienie drugiego nauczyciela i wynajęcie dodatkowych pomieszczeń na naukę. Jej wieloletnie starania zostały uwieńczone sukcesem dopiero wiosną 1914 roku. Do Kamionki przybył wówczas drugi nauczyciel – Stanisław Pogoda (jej późniejszy mąż) i wynajęto izbę lekcyjną u kościelnego Józefa Czecha jako drugą salę lekcyjną.

Od tegoż roku pan Stanisław Pogoda przejął obowiązki kierownika szkoły. Od samego początku zaangażował się w pracę pedagogiczną nie tylko z dziećmi, ale tez z całym środowiskiem wiejskim. W ciągu swojego czternastoletniego pobytu w tej wsi utrzymywał żywy kontakt z jej mieszkańcami, występował na zebraniach, przybliżał ważne sprawy narodowe i patriotyczne, założył „Kółko Rolnicze”, spółkę „Tkacz”, aktywizował pracę miejscowej Rady Szkolnej, zorganizował kółko pedagogiczno – naukowe. Dbał też o to, aby zdolniejsza młodzież mogła kontynuować dalej naukę w szkole średniej, choć w ówczesnym czasie było to bardzo trudne. Pan Stanisław Pogoda, gorący i oddany patriota został schwytany przez Niemców w czasie II wojny światowej i za działalność partyzancką zagazowany w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu.

1 stycznia 1925 roku zostało wydane kolejne orzeczenie organizacyjne w sprawie szkoły w Kamionce Małej. Od tej pory jest to szkoła czteroklasowa, powszechna, mieszana. Uczących się tu dzieci jest ponad 150. Nadal uczy tylko dwóch nauczycieli. W 1927 roku zmienia się kadra nauczycielska. Pracę w Kamionce rozpoczyna pani Jadwiga Cetnarowska (ucząca od 1927 do 1965 roku) i pani Władysława Sokołowska, która pełniła obowiązki kierownicze od 1929 do 1961 roku (z niewielką przerwą w czasie II wojny światowej).

Zmagając się z biedą, niedostatkiem i ciasnotą a także niechętnym stosunkiem niektórych gospodarzy do szkoły, nauczycielki robiły co mogły aby nauka toczyła się normalnie. Oprócz nauki szkolnej organizowały uroczyste obchody świąt państwowych, jasełka, zabawy choinkowe, wycieczki (np. w 1936 roku do Krakowa).

W 1931 roku wynajęto nową salę lekcyjną u gospodarza „Na Czechówce” a w1934 roku trzecią salę „Na Janasówce”. Przybyła też trzecia siła nauczycielska. W czasie drugiej wojny światowej nauka w szkole toczyła się normalnie, choć w coraz gorszych warunkach. Niewiele poprawiła się też sytuacja po wojnie. Wprawdzie od 1951 roku wynajęto kolejną izbę lekcyjną u Wojciecha Grzegorzka lecz warunki pracy pozostały nadal bardzo ciężkie. Zwłaszcza dużym problemem było rozrzucenie szkoły po domach na terenie całej wsi, a duże odległości między nimi utrudniały pracę nauczycieli. Ubogie tez było wyposażenie tych pomieszczeń w pomoce dydaktyczne, warunki higieniczne pozostawiały wiele do życzenia. W szkole zatrudniono kolejnych nauczycieli.

W latach pięćdziesiątych nasiliły się starania o budowę nowej szkoły. Sprawę tę podejmowano już w latach międzywojennych ale trudności ze zdobyciem terenu pod budowę jak i wybuch wojny odsunęły ją na plan dalszy. W latach 1956 – 57 trwały intensywne rozmowy z proboszczem parafii ks. Marianem Kuchnickim o wydzielenie z gruntu parafialnego działki pod nową szkołę. Ostatecznie po wielu trudnych zabiegach i różnych środowiskowych perypetiach wiosną 1962 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły a w listopadzie 1963 roku dokonano odbioru nowego budynku.

Kierownikiem szkoły w 1961 roku został pan Jan Młynarczyk, który funkcję tę pełnił do czasu przejścia na emeryturę w 1987 roku. Na pierwsze lata jego pracy w kamieńskiej szkole przypada budowa nowgo budynku, której podjął sie z wielkim zapałem i poświęceniem. W 1969 roku odbyła się uroczystość nadania nowej szkole imienia Jana Matejki. Nowa szkoła z 6 izbami lekcyjnymi, niewielką salką gimnastyczną, kuchnią, przestronnym i jasnym korytarzem była dla dzieci jak i kadry nauczycielskiej czymś wspaniałym w porównaniu do wcześniejszych, ciasnych i ubogich pomieszczeń.

Pod koniec lat siedemdziesiątych staraniem dyrektora pana Jana Młynarczyka szkołę zmodernizowano: założono centralne ogrzewanie, podłogi wyłożono parkietem i założono drewniane boazerie. Na potrzeby dzieci w latach osiemdziesiątych otwarto świetlicę i stołówkę. Funkcję dyrektora szkoły od 1993 roku pełni Wanda Chochlińska.

W 1992 roku na szkole wykonano nowy dach kryty blachą.

W 1994 roku wyremontowano instalację elektryczną i pomalowano szkołę.
W kolejnych latach systematycznie poprawiano bazę i wyposażenie szkoły (nowe meble, ławki, wyposażenie biblioteki, sprzęt audiowizualny, odnowienie posadzek w klasach i na sali gimnastycznej, budowa zaplecza kuchennego, zorganizowanie wypożyczalni naczyń itd.). 
W 1997 roku (po powodzi) wymieniono parkiet na korytarzu, w szatni oraz posadzkę w kuchni na płytki.
W 1998 roku wykonano piękne boisko sportowe.
W 2000 roku szkoła urządziła też pracownię komputerową.
W 2001 roku wykonano ogrzewanie gazowe, a rok później częściowo wymieniono stolarkę okienną i drzwiową.

W 2007 roku w szkole wyremontowano starą, niewymiarową salkę gimnastyczną i urządzono tam świetlicę wyposażoną w bilard, piłkarzyki, stół pingpongowy i inne akcesoria do zabaw uczniowskich. Obok świetlicy powstała kawiarenka internetowa. Ponadto wyremontowano szatnię dla dzieci. Od pierwszego grudnia przywrócono stołówkę szkolną, a od 17 grudnia działa świetlica szkolna, gdzie codziennie dzieci mogą spędzać czas na zabawie oraz nauce. Zobacz galerie: Szkoła w obiektywie Szkoła na starej fotografii Absolwenci szkoły

W 2008 roku szkoła obchodzi jubileusz 120 – lecia powstania.

                    Zobacz galerie: Szkoła w obiektywie 
                                          Szkoła na starej fotografii 
                                          Absolwenci szkoły